top of page

Dla profesjonalnie zajmujących się integracją sensoryczną

Celem tej części jest określenie kompetencji, które powinien posiadać terapeuta, aby profesjonalnie i etycznie korzystać z teorii integracji sensorycznej.

KOMPETENCJE NIEZBĘDNE DO PROWADZENIA TERAPII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ*

Poniższe uwagi odzwierciadlają stanowisko SIGN dotyczące minimum kwalifikacji wymaganych, aby prowadzić terapię w ramach teorii integracji sensorycznej. Celem tego tekstu jest promowanie uniwersalnych, wysokich standardów usług dla klientów z zaburzeniami integracji sensorycznej, aby:  

  • Udzielać informacji osobom poszukującym takich usług
  • Promować wiedzę i właściwe stosowanie teorii integracji sensorycznej
  • Wspierać dobre praktyki w ramach terapii integracji sensorycznej

Teoria integracji sensorycznej jest stosowana głównie przez terapeutów zajęciowych w zakresie terapii dzieci. Inni terapeuci również korzystają z jej założeń, ale według SIGN korzystanie z terapii integracji sensorycznej dr Ayres powinno być dozwolone wyłącznie przez wykwalifikowanych terapeutów zajęciowych, fizjoterapeutów i logopedów. Kiedy nie-profesjonaliści, tacy jak asystenci terapeutów czy fizjoterapeutów korzystają ze strategii integracji sensorycznej w swych działaniach, powinno odbywać się to wyłącznie pod bezpośrednią kontrolą wyspecjalizowanego specjalisty, posiadającego wszystkie uprawnienia zgodnie z wymogami danego kraju.

Umiejętności potrzebne w pracy w ramach teorii i praktyki integracji sensorycznej nabywa się podczas studiów i szkoleń podyplomowych, mentoringu oraz obserwacji klinicznych. Bardziej zaawansowaną wiedzę można zdobyć korzystając z uniwersyteckich szkoleń i seminariów, poprzez praktykę kliniczną oraz uczenie się od terapeutów wykwalifikowanych i doświadczonych w zakresie teorii i terapii integracji sensorycznej.

Certyfikat Integracji Sensorycznej, pozwalający również na wykonywanie i interpretowanie Testów Integracji Sensorycznej I Praksji (SIPT) jest zalecany osobom prowadzącym terapię zaburzeń integracji sensorycznej. W tym celu, USC i WPS proponują prowadzony wspólnie Kompleksowy Program Integracji Sensorycznej, prowadzący do uzyskania certyfikatu w zakresie integracji sensorycznej, pozwalający również prowadzić i interpretować wyniki Testów Integracji Sensorycznej i Praksji. Dodatkowo, USC prowadzi 4-miesięczne szkolenia kliniczne w zakresie integracji sensorycznej. Po ukończeniu Kompleksowego Programu Integracji Sensorycznej i spełnieniu wszystkich wymagań, USC/WPS wydaje numerowany certyfikat, oznaczający, że dany terapeuta jest certyfikowany w zakresie terapii integracji sensorycznej, włączając w to przeprowadzanie i interpretację SIPT. Programy certyfikowania terapeutów SI istnieją również Finlandii, Południowej Afryce, Wielkiej Brytanii i Irlandii. Taki certyfikat jest minimalnym wymogiem, aby prowadzić terapię integracji sensorycznej oraz dalej rozwijać się w tym zakresie.

Aby móc stosować w praktyce teorię integracji sensorycznej, doskonalić i rozwijać umiejętności zdobyte podczas uzyskiwania certyfikatu integracji sensorycznej, należy:

  • Zdobyć co najmniej 2 lata doświadczenia klinicznego w stosowaniu metod integracji sensorycznej.
  • Poszukać możliwości mentoringu poprzez superwizję, konsultacje i profesjonalne wsparcie od doświadczonego, certyfikowanego terapeuty integracji sensorycznej
  • Śledzić literaturę dotyczącą teorii i praktyki integracji sensorycznej
  • Przy tworzeniu diagnoz, poszukiwać informacji zwrotnych od innych terapeutów, aby potwierdzić swoje tezy i znaleźć optymalne metody terapii

 

Poniższe podsumowanie zawiera najważniejsze informacje dla każdego terapeuty korzystającego z teorii i terapii integracji sensorycznej.

Teoria Integracji Sensorycznej

  • Oryginalna praca dr. A. Jean Ayres
  • Badania i publikacje związane z integracją sensoryczną
  • Prawidłowy i nieprawidłowy rozwój
  • Koncepcje neuroplastyczności, funkcjonowania i interakcji głównych struktur oun, przetwarzanie sensoryczne, integracja i percepcja.

Ocena integracji sensorycznej i praksji

  • Zrozumienie sposobu, w jaki ocena integracji sensorycznej odbywa się w ramach całkowitej oceny funkcjonowania dziecka (spójrz: Occupational Therapy Practice Framework, AOTA, 2002).
  • Umiejętność korzystania z Testów Integracji Sensorycznej i Praksji, zestawu rygorystycznie zaprojektowanych, wystandaryzowanych testów, postrzeganych jako wyśrubowany wzorzec do oceny integracji sensorycznej i praksji. SIPT zostało stworzone do badania dzieci w wieku od 4 lat i 8 miesięcy do 11 lat.
  • Znajomość teorii integracji sensorycznej, testów i narzędzi diagnostycznych niezbędnych do wykonywania i interpretowania Testów Integracji Sensorycznej i Praksji oraz powiązanych informacji.
  • Ocena kontroli postawy ciała poprzez obserwację kliniczną i modulacji sensorycznej uzyskanej dzięki informacjom dostarczonym przez rodziców.
  • Ocena modulacji sensorycznej i procesów autoregulacji dzięki informacjom otrzymanym od rodziców i nauczycieli.
  • Obserwacja typowych i nietypowych zachowań związanych z procesami integracji sensorycznej.

Interpretacja oceny tak, aby zaplanować terapię

  • Aby zaplanować terapię, można skorzystać z SIPT, obserwacji klinicznych, historii sensorycznej oraz profilu dziecka stworzonego na podstawie informacji od bliskich.
  • Zrozumienie systemów sensorycznych oraz działania i korelacji różnych czynników umożliwia zrozumienie dysfunkcji integracji sensorycznej.
  • Znajomość rodzajów zaburzeń integracji sensorycznej umożliwia zaplanowanie odpowiedniej terapii, wykorzystując silne i słabe strony danej jednostki.
  • Zrozumienie implikacji zaburzeń integracji sensorycznej i ich związku z odpowiadającymi im funkcjonalnymi celami i działaniami.
  • Analiza wpływu zaburzeń integracji sensorycznej na uczestnictwo  w życiu rodzinnym, domu i szkole.

Terapia zajęciowa oparta na strategiach integracji sensorycznej

  • Znajomość integracji sensorycznej zarówno jako metody jak i filozofii terapii.
  • Znajomość sposobów, w jakich terapia integracji sensorycznej stosowana jest przez profesjonalistów jako część ich diagnozy .
  • Znajomość najważniejszych założeń integracji sensorycznej: zapewnienie odpowiedniego środowiska i niezbędnych sprzętów, planowanie czasu, przestrzeni i rytmu spotkań; wprowadzanie niezbędnych modyfikacji w otoczeniu.
  • Docenienie roli współpracy, edukacji i konsultacji z rodziną i innymi znaczącymi osobami.

 *To oświadczenie zostało uprzejmie dostarczone przez Susanne Smith Roley M.S., OTR/L, FAOTA, dyrektor Kompleksowego Projektu Integracji Sensorycznej USC/WPS, zostało ono zaadaptowane na potrzeby SIGN. Po więcej informacji dotyczących programu certyfikacji, spójrz na: http://portal.wpspublish.com/portal/page?_pageid=53,123039&_dad=portal&_schema=PORTAL

bottom of page